Pabbi minn varð áttræður 28. febrúar síðastliðinn. Ég ætlaði að skrifa þessa bloggfærslu á afmælisdeginum hans- en það er víst betra seint en aldrei.
Pabbi er um margt merkilegur maður. Ungur að árum fékk hann mikinn áhuga á Íslandi. Hann kom hingað fyrst 1954, en hann hafði frétt af möguleika á því að komast með norskum stúdentum að taka þátt í fornleifuppgreftri í Skálholti. Hann skrifaði Kristjáni Eldjárn og tryggði sér plássið. Til að eiga fyrir farinu með strandferðarskipinu seldi hann frímerkjasafnið sitt. Mömmu kynntist hann þó ekki fyrr 1962 í Oslo, þar sem hún stundaði hjúkrunarnám.
Ég man varla eftir pabba á annan hátt en hann væri á kafi í vinnu. Hann hefur alla tíð verið stórhuga og maður framkvæmda. Hann hefur gaman af fólki og á erindi við flesta sem hann hittir. Hann er því fljótur að kynnast fólki og eignast vini og kunningja. Ástríða hans fyrir landi og þjóð féll Íslendingum í geð og hann varð fljótt þjóðþekktur fyrir myndir sínar. Hann rak lengi portett studíó, ljósmyndavöruverslun og framköllunarþjónustu – sem bar heitið Ljósmyndaþjónustan og var til húsa að Laugavegi 178.
Ég er yngstur þriggja systkina. Þegar ég byrjaði að vinna hjá pabba var hann búinn að selja portrett studíóið og verslunina. Ég starfaði því mest við loftmyndirnar og myndasafnið, vann í myrkaherberginu við að stækka myndir og gekk frá í ramma. Pabbi er metnaðarfullur og það var góður skóli fyrir ungan mann að læra fagið undir handleiðslu hans.
Við fjölskyldan ferðuðumst mikið bæði hér heima og erlendis og standa skíðafríin í Evrópu og Bandaríkjunum upp úr. Við feðgar ferðuðumst líka mikið saman um landið, bæði í sölu- og ljósmyndaferðum. Ég var líklega búinn að heimsækja alla þéttbýlisstaði landsins fyrir tólf ára aldur – og æði margar sveitir að auki.
Pabbi hefur alltaf stutt við bakið á mér í öllu því sem ég hef sýnt áhuga. Þó að honum hafi sjálfsagt þótt vænt um að ég sýndi ljósmyndun áhuga, upplifði ég aldrei neina pressu frá honum um að ég skildi verða ljósmyndari. Þegar ég svo hóf formlegt ljósmyndanám samhliða menntaskólanum var hann minn Meistari og ég sótti einnig framhaldsnám til Noregs og Danmörku.
Elsku Pabbi. Innilega til hamingju með stórafmælið. Þakka þér fyrir allt sem þú hefur gefið og kennt mér. Ég er stoltur af því að vera sonur þinn og elska þig af öllu hjarta.
Chrissi